میناکاری ، میناسازی یا میناگری در معنی لغوی به معنای آسمان آبی ، هنری با قدمت حدود ۵۰۰۰ سال از صنایع دستی باارزش ایران است. شایان ذکر است دیرینه این هنر به زمان هخامنشیان برمی‌گردد ، اما تحول و تکامل میناکاری در دوران ساسانیان و اوج این هنر در دوران سلجوقیان بوده است. بسیاری بر این باورند که میناکاران بیزانس و پیرو آن ممالک خارجی ، این هنر پرارزش و حیرت‌انگیز را از استادان و هنرمندان ایرانی دوران ساسانی فراگرفتند. میناگری را در بسیاری از نقاط ایران می‌توان یافت ، اما مانند شمار زیادی از صنایع دستی دیگر ، اصفهان کانون خلق این هنر زیباست. میناکاری برای زیبایی و جلوه بخشیدن به زیورآلات و ظروف متنوع به کار می‌رود. میناکاری هنری‌ست از نقاشی نقوش مختلف بروی سطوح متفاوت از جنس طلا ، مس ، نقره و ... که معمولا زمینه رنگی آبی ، سبز و گاهی قرمز دارد ، اگر به دید هنر مشاهده کنیم زمینه آبی تداعی‌گر آسمان آبی ست ، شاید علت نام گذاری مینا‌کاری همین باشد.